പകലിനെക്കാള് ഞാന് ഏറെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത് രാത്രികളെയാണ്.
എനിക്ക് പറയാനുള്ളതും അവളെ കുറിച്ചാണ് ........
രാത്രിയെന്നും എനിക്കിഷ്ട്ടമാണ്......ഹരമാണ് ......
രാത്രിയെന്നും എനിക്കിഷ്ട്ടമാണ്......ഹരമാണ് ......
സന്ധ്യയുടെ ചുവപ്പില് നിന്നും കുളിര്മയുടെ കറുപ്പോടെ
കയറി വരുന്ന എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരി ........
എന്റെ ഏകാന്തതയില് നിശബ്ദമായ് എനിക്ക് കൂട്ടായെതുന്നവള്.............വിരസമായ പകലുകള്ക്ക് ശേഷം
എന്റെ ചേതനകളെ ഉണര്ത്തി ഏകാന്തതയുടെ അനുപമമായ
സുഖം നല്കുന്നവള് ...........
കറുതാലും അവള് അതിസുന്ദരിയാണ് .......
കാട്ടുപെണ്ണിനെപ്പോലെ നിഷ്കളങ്കയാണ്.........
അവളുടെ നിശബ്ദതക്കു അനേകം അര്ത്ഥങ്ങളുണ്ട് ........
ചിലപ്പോള് ആര്ക്കോ വേണ്ടി കാത്തിരുന്ന് നിരാശയോടെ മടങ്ങുന്നു .................
മറ്റുചിലപ്പോള് ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞിനെ പോലെ മടിത്തട്ടില്
മുഖം പൂഴ്ത്തി നിശബ്ധമായി തേങ്ങുന്നു ................
അവളുടെ തിരിച്ചുപോക്ക് ചിലപ്പോള് ഞാന് അറിയാറുണ്ട്
നിശബ്ദതയെ കീറിമുറിച്ചു കിളികള് ചിലക്കുമ്പോള്
അവള് ഞെട്ടി എഴുനേല്ക്കും തിടുക്കപ്പെട്ടു യാത്ര പോലും
പറയാതെ ഓടി മറയും .................
അവള് പുഞ്ചിരിക്കുന്നത് നിലാവുള്ള ദിനങ്ങളിലാണ് ........
നിലാവില് കുളിച്ചു നില്ക്കുമ്പോള് തിളങ്ങുന്ന പ്രകാശകിരണങ്ങള് അവളെ കൂടുതല് സുന്ദരിയാക്കി........
മതിയുടെ സാമീപ്യം അവള് അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞത് പോലെ ........
എന്റെ സംശയം ശരിയായിരുന്നു .....അവര് അനശ്വരപ്രണയത്തിന്റെ പ്രതിരൂപങ്ങളായി.............
നിലാവും രാത്രിയും സംഗമിക്കുമ്പോള് ഒരു മൂകസാക്ഷിയായി കാവലായി ഞാനും ഉറങ്ങാതിരുന്നു.............................